dinsdag, november 08, 2005

Gastbloggen


Gastbloggers over onze release GIG op 6 november in Pakhuis Wilhelmina, Amsterdam.
Lees het hier onder:

This Is What Wendy Feels like
Op uitnodiging van de Gentlemen naar Amsterdam? Een paar dagen van tevoren even naar de sneak-previewpagina gesurft, want ja, je wilt toch een beetje weten wat je krijgt…Het meisje met de baard, die ook de man in de bikini kan zijn, glimlacht me tegemoet. De gedachte aan ouderwetse kermisattracties dringt zich onmiddellijk op; het meisje met de baard, het vlooiencircus, een zigeunerin met een kristallen bol…en dus ook een troepje muzikanten, maar deze zullen met versterkers komen. Ik hou wel van spanning en sensatie dus ik weet zeker dat ik ga. En bovendien weet ik gelukkig ook heel zeker dat Karen Peterson beslist geen baard heeft, ook niet in de keel, en haar wil ik ook wel eens live zien en horen zingen.

Het is 6 november. Het troepje rondtrekkende muzikanten heeft zijn tenten opgeslagen in Pakhuis Wilhelmina, alwaar geen backstage. Wel luie stoelen en een leren bank, maar ho, het kan toch niet de bedoeling zijn dat we daar de hele zondag in blijven hangen? Vanaf de eerste minuut is het duidelijk dat de Gentlemen dat ook niet zien zitten. Er wordt gezweet, hier wordt gerockt, wij gaan mee met de muziek. Vriendelijk doch dwingend wordt de toeschouwers verzocht hun rol serieus te nemen en in beweging te komen. De tent begint al wat te dampen na de eerste paar nummers. Het meisje van de kassa wordt al wat dizzy en moet een luchtje scheppen.

De set is compact en energiek, de muzikanten dirigeren hun publiek naar voren en een lekkere sensatie trekt door de zaal. Er wordt geen tijd verspild; er is meer, we gaan door, geen tijd voor bier of sigaretten of een lange speech tussendoor. Bij de eerste tonen van Springtime, een goed getimed rustpunt, begint een collectieve glimlach zich door het pakhuis te verspreiden. En als Karen erbij komt wordt die alleen maar breder. Mag zij alstublieft altijd meedoen, heren? STIWIFL, ja zo voelt dat dus: even schrikken en een beetje eng, maar wel heel goed voor je. Zoals de meeste goede dingen in het echte leven...en zoals de beste attracties op de kermis. Gewoon ja zeggen en meegaan, die achtbaan af.

En die baard? I’m not gonna understand and it’s alright, wat mij betreft.

This Is What Wies Feels like
Het is even stil geweest rondom Gentlemen, maar duidelijk niet voor niets! Dat bewezen de heren zondagmiddag in Pakhuis Wilhelmina in Amsterdam. Nog steeds ronkend en met veel gevoel. Gentlemen wordt steeds meer Gentlemen. Het gastoptreden van Karen Peterson paste dan ook goed in het plaatje. Wat een gig! Wat een feest! Thuis was ik nog aan het nagenieten, met de nieuwe cd in mijn cd speler. So this is what it feels like…inderdaad, het was goed om gentlemen weer eens live te horen, te zien en te voelen. So what’s next? ...ik ben er bij!